Łączna liczba wyświetleń

poniedziałek, 13 lutego 2017

W jakiej formie o bieganiu ?

Felieton - definicja, wyznaczniki
Felieton to jeden z gatunków publicystycznych, który dotyczy przeważnie aktualnych wydarzeń i/lub problemów. Składa się często ze swobodnych dywagacji, które mogą przybierać zabarwienie satyryczne. Felieton, jako jedyny gatunek publicystyczny, dopuszcza istnienie fikcji literackiej. Jest lekki, swobodny, o barwnym, gawędziarskim stylu.
Na początku felietony identyfikowano z odcinkami gazety. Dopiero Bolesław Prus i Henryk Sienkiewicz zaliczyli je do literatury pięknej.
Źródeł felietonu w Polsce należy jednak szukać wcześniej. Widoczne są one już w literaturze sowizdrzalskiej w XVI i XVII w. Jednakże podwaliny felietonistyki stworzyli: Bohomolec, Krasicki czy Jezierski w XVIII w.
Wśród słynnych felietonistów odnaleźć możemy takie nazwiska jak: Prus, Sienkiewicz, Mickiewicz, Słonimski i Putrament.


Rodzaje felietonów ze względu na technikę wypowiedzi:
• Prasowy
• Telewizyjny
• Radiowy
• Internetowy


Odmiany felietonu:
• Mikrofelieton ma prostą konstrukcję i wykorzystuje tylko jeden fakt. Zakończony jest uogólnieniem w formie puenty.
• Kronika zawiera przegląd kilku wydarzeń, które opisywane są w odstępach czasowych.
• Gawęda wykorzystywana jest w programach telewizyjnych oraz radiowych. Często dokonuje się w niej aktualizacji tematyki z przeszłości, dostosowując ją do współczesnych realiów.
• Klasyczny felieton charakteryzuje się dominacją przemyśleń, skojarzeń myślowych autora, które wyrażają jego postawę względem problemu opisywanego. Nasycony jest ironią. Felieton klasyczny może także zawierać fakty, które prezentowane są w sposób obiektywny, a następnie zostają skomentowane i opatrzone subiektywną opinią.


Co warto wiedzieć przed rozpoczęciem pisania felietonu?
1. Przyjmujemy postawę badacza: odnajdujemy problemy, które są godne uwagi i rozważenia; dystansujemy się wobec nich oraz staramy się wyrazić subiektywną ocenę.
2. Zwracamy uwagę na specyfikę tekstu i przestrzegamy poszczególnych reguł:
• W prasie felieton posiada graficznie wyodrębnione miejsce, stały nagłówek oraz podpis lub pseudonim
• Wiąże się z tematyczną swobodą, przeważnie dotyczy wydarzeń aktualnych
• Jest rodzajem wyrażenia pewnych refleksji, a nie wiernym relacjonowaniem faktów
• Zezwala na manifestowanie własnego stosunku wobec opisywanych zdarzeń
3. Stosujemy niektóre charakterystyczne chwyty narracyjne, które pomogą zaskoczyć odbiorcę tekstu:
• Nadawanie wydawanym sądom wymowy dwuznacznej lub przewrotnej
• Przejaskrawienie sądów do granic absurdu
• Uchylanie się od oceny opisywanych zdarzeń
• Wyrażenie dystansu wobec siebie (np. nadmiernego zachwytu lub autoironii)
• Możliwość wprowadzenia fikcji
• Zastosowanie luźnej, fragmentarycznej kompozycji
4. Styl felietonu to styl konkretnej osoby. Nie ma ściśle ograniczonej struktury stylistyki felietonu. Tekst ma zazwyczaj bardzo swobodny i lekki charakter.
5. Felieton jest przeważnie tekstem niewielkich rozmiarów.
6.Istotne jest uwzględnienie konstrukcji tekstu: tytuł, budowa wywodu, puenta.


Tyle zerżnięte z jakiejś ściągi, gdzie pewnie było zerżnięte z jakiegoś bryka, wypracowania czy innej internetowej kopalni myśli pozłacanych i jedynie słusznych. Forma felietonu doskonale konweniuje z moją biegową formą. Tu teraz wrzucać będę swoje biegowe treści. Zapraszam do lektury.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz